չար ոգի

Բեմադրությունը՝ Ասպրամ Բաղդասարյանի
Երաժշտական ձևավորումը՝ Գագիկ Բարսեղյանի
Նկարչական ձևավորումը և զգեստները՝ Անտոն Քեշիշյանի

ԴԵՐԵՐՈՒՄ՝

ԳԻԺ ԴԱՆԵԼ՝ ՀՀ ժող. արտիստ՝ Խաչիկ Բադալյան
ԶԱՌՆԻՇԱՆ՝ ՀՀ վաստ. արտիստ՝ Սուսաննա Բաղդասարյան
ՍՈՆԱ՝ ՀՀ վաստ. արտիստ՝ Դիանա Մացոյան
ՄՈՒՐԱԴ-ՀՀ վաստ. արտիստ Տիգրան Գաբոյան
ԿԱՐԱՊԵՏ՝ Արկադի Ղարագուլյան, ՀՀ վաստ. արտիստ Սամվել Խաչատրյան
ՋԱՎԱՀԻՐ՝ Նառա Սանթոյան
ՇՈՒՇԱՆ՝ Աստղիկ Հարությունյան
ՈՍԿԱՆ՝ Հրաչ Մովսիսյան
ՄԱՆԻՇԱԿ՝ Անուշիկ Հարությունյան

Ներկայացման մեջ զոհեր են բոլորը՝ հայտնված ժամանակի ընկալումների և պատկերացումների գերության մեջ։ Նրանք բոլորն ի սկզբանե կոչված են կռվելու և պարտվելու, որովհետև այսպիսին է իրականությունը, աղքատությունը բոլորի համար դարձել է պարան և առել իր գալարների մեջ։ Ոսկանի աղքատությունը պատիժ էր դարձել նաև Զառնիշանի ընտանիքի համար, քանզի հենց աղքատությունն է դարձել Սոնայի ողբերգության պատճառը։ Ոսկանը խմում, իրեն օղուն է տալիս սոցիալական կեղեքումներն հաղթահարել չկարենալու գիտակցությունը խեղդելու համար, ուստի հարբեցողությունն առաջին հերթին սոցիալական արատ է, պարտադրված արատ։